SENIORENSOOS - DE LAUWERKRANS

Met de fruitautomaat, de flipperkast, de Bimbo box en de trein is alles begonnen.
Al deze apparaten werken echt.

Op 13 september 2009 kochten Margriet van Loon en ik ieder een "winkel" om daar een senioren soos in te gaan maken.
Wij hadden nl. een treintafel, een flipperkast , een bimbo box en een fruitautomaat gemaakt tijdens diverse workshops o.l.v. Bert Aarts.
En daarvoor zochten we een bestemming. Een soos voor senioren leek ons een uitstekend idee.
Tijdens een beurs zijn we op zoek gegaan naar een geschikt pand.

 

Deze kasten zijn 80 cm lang en hebben heel veel glas om door naar binnen te kijken. Dus zeer geschikt voor ons doel.
Dit zijn de 2 panden op elkaar.
Bij nader inzien vonden we het steentjespapier niet zo mooi, dus dat trokken we eraf. En eigenlijk vonden we de bruine
ramen een beetje somber, dus snel andere verf gekocht. Helaas vergaten we de kasten eerst voor te strijken met MDF
grondverf zodat er heel wat lagen verf in het hout getrokken zijn.
Er werd geschilderd, behangen en wandjes gezet. De kast bestaat uit een grote en een kleine kamer.
De kleine kamer wordt de kamer van de hobbyclub waar de treintafel in komt te staan.

Jarenlang had ik een zaagmachine maar die durfde ik nauwelijks te
gebruiken. Door dit project echter leerde ik mijn angst te overwinnen
en er zelfs heel veel plezier in te krijgen. Beide kamers kregen een
lambrisering en toen vond ik dat ik genoeg had geoefend voor een
groot project: een parketvloer.

Nooit gedacht dat ik ooit nog eens een parketvloer zou maken.
Allereerst een ontwerp gemaakt, daarna hout gekocht. Toen moest dat hout in heel veel kleine stukjes gezaagd worden. Om dit veilig te kunnen doen heb ik eerst, met hulp, een zaagbak gemaakt van een oud sigarenkistje. En toen maar zagen..........eindeloos veel kleine stukjes en die daarna weer aan elkaar geplakt moesten worden! Ook Margriet maakte een parketvloer.
En trots dat ik was toen mijn vloer klaar was!

Nu werd het tijd om weer eens wat aan de buitenkant te doen. Met behulp van een mal en steentjespoeder stenen gemaakt. Helemaal tevreden waren we niet toen het af was. Later heben we nog met acryl- en waterverf het cement tussen de stenen en de stenen zelf wat meer
kleur gegeven.
En op de bovenramen glas in lood gemaakt. Met behulp van dun lood en glasverf. Een secuur en leuk werkje.
En kijk eens hoe leuk dat staat met het licht aan en de treintafel voor het raam. Helaas besloot ik later om de  soos in de kast te zetten zodat dat mooie front er niet meer voor past.

Nu moet de inrichting vorm gaan krijgen en is het belangrijk om te weten wat voor een soort soos het gaat worden en voor welke mensen. Hierover verschillen Margriet en ik erg van mening.
Waar bij de soos van Margriet "vrijheid blijheid" voorop staat; bij mijn soos zijn het meer de "normen en waarden".
Bij Margriet is iedereen welkom, mag er gerookt en gedronken worden, er loopt een huisvarkentje rond, en de geestelijke staat van de bezoekers is niet belangrijk.
Iedereen doet maar een beetje wat hij/zij wilt. Mijn soos was vroeger op christelijke grondslag. Dat is nu niet meer zo, maar toch is deze invloed nog merkbaar.
Er zijn verschillende clubs zoals: een hobbyclub, een handwerkclub, een bridge/klaverjasclub en een leesclub. Wat er in de handwerk- en hobbyclub gemaakt wordt is van goede kwaliteit en het meeste gaat eens in het jaar in de verkoop voor een goed doel. De bezoekers van de soos zijn mensen die altijd hard gewerkt hebben en nu met soortgenoten vele prettige uren willen delen. Er mag best wel gedronken worden, maar op zijn tijd en met mate. Dit hoeft niet aan de bezoekers uitgelegd te worden, zij doen dit vanzelf.
De naam Lauwerkrans benadrukt dit. Men mag na gedane arbeid op zijn lauweren rusten maar men wordt ook gelauwerd na een arbeidzaam leven. En omdat wij allebei een ander soort soosbezoekers op het oog hebben worden onze soosen ook heel verschillend.
Wel leidt dit soms tot heftige discussies tijdens het werk.

Er moesten  meubels gemaakt worden. Dat had ik nog nooit gedaan dus leek het me het verstandigst om te beginnen met de meubels voor de treinkamer. Zelf had ik de kastjes getekend maar hoe vaak ik niet vergeten ben om rekening te houden met de dikte van het hout. En dan steeds maar weer overdoen. Het heeft veel hout gekost maar ik heb er ook veel van geleerd. De deurtjes van de bovenkastjes had ik zo mijn best op gedaan. Ze sloten perfect  toen ze nog niet geverfd waren. Helaas konden ze na het verven niet meer open. Weer wat geleerd.
Maar de hobby ruimte had meubels en een werkblad.
Nu moest er nog gereedschap komen.

Leuk vond ik het ook om mijn eigen gereedschap in miniatuur na te maken.
Zoals de Proxxon boor op standaard , de schuurschotel, de figuurzaagmachine en de zaagmachine

En toen bleken de barkrukken die ik voor bij het werkblad in de treinkamer gekocht had, veel te laag te zijn. Dus eerst maar een laag zelfhardende klei op de kruk en daarna een mooi lapje leer er omheen. Zo zien ze er eigenlijk veel mooier uit.

De wanden van de treinkamer zijn eerlijk verdeeld.
Op de rechterwand hangen posters van treinen en op de linkerwand hangt alles wat met schepen en de zee te maken heeft. Want 2 x per week is hier de treinenclub, 2 x per week de botenclub en 1x per week de reparatieclub. Zij repareren kapot speelgoed, kapotte meubels en maken van allerlei voor de soos.

Tot zover de treinkamer.
Nu begeven we ons naar de grote kamer die er nog steeds zo uitziet He, loopt daar net iemand weg????

Ik ben begonnen met het maken van een bar. En hoewel senioren bekend staan als behoorlijke drinkers, is dat hier geen probleem.
Eerst was de achterkant van de bar helemaal dicht maar toen zei Margriet: "dat is niet handig. Als je de onderkant open zaagt kun je er een krat bier neerzetten. En daar had ze gelijk in.
Meteen geoefend met het maken van een sierrand met de zaag.

De zaag, die eerst mijn grootste vijand was, is nu mijn grootste vriend geworden. Ik durf van alles te zagen.
Maar bij Margriet pakte het niet helemaal goed uit.

 

Achter de bar een wandrek gemaakt en al gedeeltelijk ingericht.
Barman Melvin voelt zich hier al
helemaal  thuis.

De bridge/klaverjas club heeft een eigen hoekje in de soos. Het maken van een tafel met stoelen was nog niet zo eenvoudig. Ik was natuurlijk weer veel te ongeduldig. De lijm was nog niet goed droog toen ik de stoelen ging behandelen met wasbeits. Met het uitwrijven zette ik een beetje kracht en kneep de stoelen een voor een in elkaar. Dat werd dus weer opnieuw beginnen.
Margriet had geen begrip en moest heel hard lachen.

 

 

 

3 Barkrukken gemaakt en volgens dezelfde methode als de vorige barkrukken en weer met leer bekleed.
En zo begint de soos steeds voller en gezelliger te worden.

Loes Diebels was zo aardig om ons te helpen met het maken van de pruiken. Een gezellige dag lang hebben we hard gewerkt maar toen had ik dan ook 3 pruiken klaar.
Helaas........
Het was die dag vreselijk warm en op mijn werkkamer en het raam stond open. 's Avonds kwam er onweer en vergat ik het open raam.
Het regende in, precies op de poppen. Alles kleddernat en de geplakte pruikjes lagen helemaal uit elkaar.
Niets meer aan te doen, alles kon zo de prullenbak in.

De bridgetafel is nu compleet, er is een kapstok en er zijn lampjes opgehangen. Het wordt zo gezellig!

Nu de kaarttafel met stoelen klaar is ontbreken er alleen nog maar 2 fauteuiltjes.
In een Engels blad vonden we een patroon maar dat werd achteraf veel te groot. Dus hebben we maar een eigen patroon gemaakt.
De dame bij de stoel is blij dat die fauteuiltjes klaar zijn want haar gezondheid laat te wensen over.
Al vanaf  haar geboorte heeft ze 1 been dat korter is en dus aangepaste schoenen. Maar nu moet ze ook nog bestraald worden voor borstkanker. Gelukkig vind ze in de soos ontspanning en een luisterend oor.

Wie ouder wordt heeft meestal wel wat hulpmiddelen nodig.
O.l.v. Wilma van Elderen hebben we rollators gemaakt. De rode rollator hoort bij de soos en die wordt gebruikt om te bedienen. Dat is reuze handig.
En in de paraplubak kunnen de stokken gezet worden.

Zo hebben Margriet en ik vele dagen gewerkt.
De soos nadert zijn voltooiing maar er moeten nog een aantal dingen gemaakt worden.
Nu bezinnen we ons op  de opening want daar willen we wel een happening van maken.
De opening is zaterdag 20 november 2010

 

 

Nu is het oktober, de aktiemaand van Pink Ribbon 
van het KWF. De mevrouw met borstkanker is daar
natuurlijk zeer bij betrokken en heeft kaartjes gemaakt
die zij verkoopt. Al het geld dat zij daarmee verdient
gaat naar Pink Ribbon. Gelukkig zijn er heel veel mensen
die haar aktie steunen.

Aan de achterwand hangt nu een kast waarin het aquarium staat en waar de diverse clubs hun werkstukken tentoonstellen.
Op het prikbord worden activiteiten
bijgehouden, komen mededelingen, en hangt een lijst van zieke leden.

Margriet en ik hebben een belangrijke ontdekking gedaan tijdens het werken aan de soos. Hadden we in het begin heftige discussies over de gedragsregels en de verschillen van onze soosen, nu hebben
we dat nauwelijks nog. Hoewel wij in beginsel erg van mening verschillen, blijken wij in de praktijk min of meer op hetzelfde uit te komen.

Mag ik u voorstellen?  De leden van de Lauwerkrans

De Feestelijke opening op 20 november 2010

Dit is  "Soosjaal", de soos van Margriet

 

Er zijn lekkere hapjes, er is taart ( ook een van Soosjaal), toespraken en na afloop krijgt iedereen een krant mee die Margriet en ik samen gemaakt hebben.
Maar eerst moeten er 's middags nog workshops gedaan worden.

Er worden 2 boekjes gemaakt, een over de Lauwerkrans en een over Soosjaal.
Samen passen beide delen in een band.

En er worden 2 verpakkingen Tena lady gemaakt.
Een voordeel verpakking voor thuis in de kast en een kleine verpakking voor in een handtasje.  Want een slimme meid.........

Aan het eind was er nog een glaasje advocaat of boerenjongens en toen was deze  "dag met een gouden randje" teneinde.
Maar Margriet en ik hebben alweer een volgend project bedacht.

Hier kunt u een filmpje kijken van de seniorensoos De Lauwerkrans in Kerstsfeer:  https://www.youtube.com/watch?v=uWZ7eWKgG4E

Dit is geen verkoopsite, maar u kunt me altijd een email sturen als u serieus geïnteresseerd bent in een miniatuur.
Mijn webshop is:   https://miniaturenannelies.nl
Niets mag van deze site afgehaald worden zonder toestemming van Annelies de Kort.